Ο Τόλης Πικουλίδης μίλησε στο Ελαφρά Ταξιαρχία για τα χρόνια του σαν παίχτης στον Απόλλωνα, για τα ποδόσφαιρο του τόπου του της Ραφήνας και για την αγάπη του για τους φιλάθλους του Απόλλωνα.
Συνέντευξη παραχώρησε στον Δημήτρη Φωτεινόπουλο ο Τόλης Πικουλίδης.
Πως ήταν να αγωνίζεσαι με την φανέλα του Απόλλωνα;
«Το όνειρο κάθε ταλαντούχου νεαρου ποδοσφαιριστή είναι να αγωνιστεί στην Α’ Εθνική. Παρότι είχα προτάσεις από 4 ομάδες διάλεξα τον Απόλλωνα γιατί έδειξε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ήταν τιμή μου που αγωνιστικα για 3 χρόνια φορωντας την φανέλα μιας τόσο ιστορικής ομάδας»
Πως έζησες από μέσα την τρομερή χρονιά(1994/95) που ο Απόλλωνας βγήκε πρώτη φορά στην Ευρώπη αλλά και την πορεία προς τον τελικό κυπέλλου την επόμενη σεζόν;
«Η πρώτη μου σεζόν συνδυάστηκε με την έξοδο της ομάδας στο κύπελλο UEFA. Πραγματικά ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλα τα παιδιά και για τον κόσμο της ομάδας. Φίλαθλοι και άλλων ομάδων ερχόντουσαν να μας δούνε. Παίζαμε εκπληκτικό ποδόσφαιρο και ειμασταν μια οικογένεια. Την επόμενη σεζόν καταφέραμε να πάμε και στον τελικό του κύπελλου Ελλάδας με την ΑΕΚ. Μεγάλες στιγμές για κάθε ποδοσφαιριστή.»
Ποια ήταν η αγαπημένη σου στιγμή σαν ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα;
«Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν στον δεύτερο ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ που κερδίσαμε 1-3 στην Τούμπα και μετά το ματς καμία 50αρια οπαδοί του ΠΑΟΚ μπήκανε στο πούλμαν και μας ζητούσαν φανέλες, παπούτσια, μέχρι και επικαλαμιδες.
Πραγματικά απίστευτο συναίσθημα.»
Πως είναι σαν Ραφινιώτης να αγωνίζεσαι για πολλά χρόνια στην Τριγλία Ραφήνας, αλλά και για ένα χρόνο στην Θύελλα Ραφήνας;
«Από την Τριγλία Ραφήνας ξεκίνησα. Εκεί ανδρωθηκα και ήταν η προσφυγική ομάδα που ίδρυσαν όλοι μαζί με τον παππού μου που ήρθαν εδώ. Είναι κομμάτι της ζωής μου. Στην Θύελλα έπαιξα 1 χρόνο επειδή είχα γνωστούς και λόγω εργασίας δεν μπορούσα να συνεχίσω στην Τριγλία.»
Τι σημαίνει το ποδόσφαιρο για σένα;
«Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Ποτέ δεν το είδα επαγγελματικά ίσως για αυτό δεν είχα την καριέρα που περίμενα. Ήμουν συναισθηματικος και ίσως αυτό το πλήρωσα στον χώρο. Όπως είπα η ζωή μου…. Μόνο να παίζω όχι παράγοντας, ούτε προπονητής. Συνεχίζω ακόμα με τους παλαίμαχους, και σε ανεξάρτητο πρωτάθλημα.»
Ποιον ήταν το είδωλό σου όταν ήσουν μικρός;
«Το είδωλο μου φυσικά ήταν ο Ντιέγκο Μαραντονα. Ποιος άλλος;»
Ποιος ήταν ο αγαπημένος συμπαίκτης που είχες ποτέ;
«Ο Αντώνης Μήνου στον Απόλλωνα. Ήμασταν συνέχεια μαζί εντός και εκτός γηπέδου. Εκπληκτικός άνθρωπος και τεράστιος τερματοφυλακας. Πήρα πολλά από αυτόν.»
Σε επηρέασε καθόλου το γεγονός ότι έχεις έξι δάχτυλα στο αριστερό πόδι, ποδοσφαιρικά ή στην προσωπική σου ζωή;
«Καθόλου…..ίσα ίσα που με βοήθησε. Σαν αριστεροπόδαρος είχα πολύ καλύτερα χτυπήματα. Στην προσωπική ζωή μόνο το ότι δεν μπόρεσα ποτέ να φορέσω μπότες καουμποικες που μου άρεσαν πολύ.»
Πιστεύεις ο φετινός Απόλλωνας έχει τα φόντα να ανατρέψει την κατάσταση και να πάρει την άνοδο στην SuperLeague;
«Οσο ζούμε ελπίζουμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ξεκάθαρη άποψη για την ομάδα διότι την έχω δει δυστυχώς σε ένα παιχνίδι φέτος.»
Ποια είναι η άποψή σου για το γηπεδικό πρόβλημα του Απόλλωνα, που ο Απόλλωνας αντί να αγωνίζεται στην φυσική του έδρα την Ριζούπολη, αγωνίζεται στην Νέα Σμύρνη.
«Δεν θα μπω στην διαδικασία του το ποιος φταίει. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν ότι είναι τραγικό λάθος που αμαυρωνει την ιστορία της ομάδος. Εύχομαι όλα να μπουν στην σωστή σειρά και η ομάδα να βρει τον δρόμο που της αξίζει.»
Τέλος κλείνοντας έχεις να πεις κάτι στους φιλάθλους του Απόλλωνα;
«Η καλύτερη ερώτηση για το τέλος… Σε ευχαριστώ πολύ. Ότι καλύτερο έχω γνωρίσει. Προσωπικά μιλάω και είμαι φίλος με αρκετούς. Η αγάπη και ο σεβασμός που εισπράττω μετά από τόσα χρόνια είναι το σπουδαιότερο για εμένα, και δεν θα το άλλαζα με κανένα υλικό αγαθό.»
Ελαφρά Ταξιαρχία 